infula
infula (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) inful|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik infula infulae dopełniacz infulae infulārum celownik infulae infulīs biernik infulam infulās ablatyw infulā infulīs wołacz infula infulae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 338.
infula (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /ˈin.fu.la/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) mitra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: