imprezować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imprezować (język polski)[edytuj]

oni imprezują (1.1)
wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: im•pre•zo•wać
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. spędzać czas na imprezach, spotkaniach towarzyskich, zwykle z alkoholem i tańcami[1][2]
odmiana:
(1.1) [3] koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Imprezowaliśmy z przyjaciółmi do białego rana.
składnia:
kolokacje:
(1.1) imprezować do późna / do rana • imprezować z kolegami / przyjaciółmi • imprezować ze znajomymi • imprezować w akademikudomu / klubie / mieszkaniu • imprezować na mieścieciągle / często / dużo / intensywnie / ostro / stale / wiecznie imprezować[2]
synonimy:
(1.1) pot. balangować, baletować, balować, hulać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. impra ż, impreza ż, imprezka ż, imprezowanie n, imprezowicz mos, imprezowiczka ż
przym. imprezowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. impreza + -ować[2] < wł. impresa[4] < łac.[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „imprezować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „imprezować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „imprezować” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 151; A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 21.
  5. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 15.