imitor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imitor (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) udawać, naśladować coś/kogoś[1]
(1.2) być do czegoś/kogoś podobnym, wyglądać jak coś/ktoś[1]
odmiana:
(1.1-2) imit|or, ~ari, ~atus sum – (koniugacja I, verbum deponens)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. imitabilis
rzecz. imitamen, imitamentum, imitatio, imitator
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „imitor” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 313.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=imitor&oldid=8101006”