imigracja

imigracja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩmʲiˈɡraʦ̑ʲja], AS: [ĩmʹigracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) napływ cudzoziemców do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim

(1.2) ogół cudzoziemców przybyłych do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imigracja	imigracje
dopełniacz	imigracji	imigracji / przest. imigracyj
celownik	imigracji	imigracjom
biernik	imigrację	imigracje
narzędnik	imigracją	imigracjami
miejscownik	imigracji	imigracjach
wołacz	imigracjo	imigracje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) emigracja

hiperonimy:

(1.1) migracja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imigrant m, imigrantka ż, imigrowanie n

czas. imigrować

przym. imigracyjny, imigrancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Immigration < franc. immigration, ang. immigration

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) immigration
• arabski: (1.1) هجرة ż
• baskijski: (1.1) immigrazio
• białoruski: (1.1) іміграцыя ż; (1.2) іміграцыя ż
• bułgarski: (1.1) имиграция ż; (1.2) имиграция ż
• czeski: (1.1) imigrace ż
• francuski: (1.1) immigration ż
• hiszpański: (1.1) inmigración ż; (1.2) inmigración ż
• interlingua: (1.1) immigration
• islandzki: (1.1) innflutningur ż
• kataloński: (1.1) immigració ż
• koreański: (1.1) 이민
• niemiecki: (1.1) Immigration ż, Zuwanderung ż, Einwanderung ż
• nowogrecki: (1.1) είσοδος μεταναστών ż
• rosyjski: (1.1) иммиграция ż; (1.2) иммиграция ż
• szwedzki: (1.1) invandring w, immigration w
• ukraiński: (1.1) імміграція ż; (1.2) імміграція ż
• węgierski: (1.1) bevándorlás

źródła: