ictus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ictus (język angielski)[edytuj]

wymowa:
liczba pojedyncza
bryt. enPR: ĭkʹtəs, IPA/ˈɪktəs/, X-SAMPA: /"Ikt@s/
liczba mnoga
bryt. enPR: ĭkʹto͞os, IPA/ˈɪktuːs/, X-SAMPA: /"Iktu:s/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. akcent metryczny lub rytmiczny
(1.2) med. udar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ictus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. udar
(1.2) cios, uderzenie
(1.3) muz. takt
(1.4) liter. akcent metryczny[1]
(1.5) puls
odmiana:
(1) ict|us, ~us (deklinacja IV)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 307.

ictus (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) liter. akcent metryczny
(1.2) med. udar
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) apoplessia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ictus < łac. icere
uwagi:
źródła: