hrom
hrom (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hrom hromy dopełniacz hromu hromů celownik hromu hromům biernik hrom hromy wołacz hrome hromy miejscownik hromu hromech narzędnik hromem hromy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hromnice ż, Hromnice ż lm, hromnička ż, hromice ż, hromička ż
- przym. hromový, hromniční, hromničný, hromiční, hromičný
- związki frazeologiczne:
- jako hrom z čistého nebe → jak grom z jasnego nieba
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
hrom (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hromnica ż, Hromnice ż lm, hromnička ż
- przym. hromový, hromničný
- przysł. hromovo, hromove
- związki frazeologiczne:
- ako hrom z jasného neba → jak grom z jasnego nieba • akoby hrom do neho udrel → jakby w niego grom strzelił
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 237.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „hrom” w: Ferdinand Buffa, Mikuláš Stano, Poľsko-slovenský a slovensko-poľský slovník, Slovenské pedagogické nakladateľstvo, Bratysława 1988.