historyczka

historyczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxʲistɔˈrɨʧ̑ka], AS: [χʹistoryčka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. nauczycielka historii

(1.2) pot. specjalistka w dziedzinie historii, badaczka dziejów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	historyczka	historyczki
dopełniacz	historyczki	historyczek
celownik	historyczce	historyczkom
biernik	historyczkę	historyczki
narzędnik	historyczką	historyczkami
miejscownik	historyczce	historyczkach
wołacz	historyczko	historyczki

przykłady:

(1.1) Skończyliśmy dziś dwie godziny wcześniej, bo nie było matematyka i historyczki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) historyk

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nauczycielka

(1.2) uczona

hiponimy:

(1.2) archiwista / archiwistka, dyplomatyk, epigrafik, genealog, heraldyk, historiograf, kostiumolog, mediewista / mediewistka, mitolog, muzealnik, numizmatyk, papirolog, ruralista, varsavianista / varsavianistka, weksylolog

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. historia ż, historyjka ż, historyczność ż, historyzm m, historycyzm m, historyzowanie n

forma męska historyk m

czas. historyzować ndk.

przym. historyczny

przysł. historycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

forma żeńska od pol. historyk

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: historyk

• bułgarski: (1.1) историчка ż; (1.2) историчка ż
• czeski: (1.2) historička ż
• litewski: (1.2) istorikė ż
• słowacki: (1.2) historička ż

źródła: