hind

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hind (język angielski)[edytuj]

a hind (1.1)
wymowa:
IPA/haɪnd/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) zool. łania

przymiotnik

(2.1) tylny (np. o łapie)
odmiana:
(1.1) lp hind; lm hinds
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) doe
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) deer
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. hindmost
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

hind (język estoński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) cena
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. hindama
rzecz. hindamine
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

hind (język szwedzki)[edytuj]

hind (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. łania[1]
odmiana:
(1.1) en hind, hinden, hindar, hindarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hind” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.