harken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

harken (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. (RP) IPA/ˈhɑːkən/
znaczenia:

czasownik

(1.1) przest. słuchać
odmiana:
(1.1) harken, harkened, harkened, harkens, harkening
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hearken, listen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harkener
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

harken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈhaʁkn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) grabić, zgrabić
odmiana:
(1.1) [1] harken (harkt), harkte, geharkt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Gras / Rasen / Laub / Heu harken
synonimy:
(1.1) rechen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Harken n, Harke ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: