harfa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: hárfa

harfa (język polski)[edytuj]

harfa (1.1)
wymowa:
IPA[ˈxarfa], ASarfa] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. instrument strunowy w kształcie trójkąta; zob. też harfa w Wikipedii
(1.2) bud. zob. arfa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Grajmy Panu na harfie, grajmy Panu na cytrze, chwalmy śpiewem i tańcem cuda te fantastyczne.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) harfa celtyckaharfa koncertowaharfa haczykowaharfa walijskaharfa chromatycznaharfa paragwajskaharfa eolska harfa szklanaharfa laserowagrać / grywać / koncertować na harfie • uczyć się gry na harfie • harfa gra / brzmi / koncertuje
synonimy:
(1.1) przest. arfa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) instrument
(1.2) narzędzie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harfista m, harfistka ż, harfiarz m, harfiarka ż, arfa ż
przym. harfowy, harfiany
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Harfe[2]
uwagi:
zob. też harfa w Wikicytatach
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
(1.1) zob. gąść
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: arfa
źródła:
  1. A. Osiecka: Grajmy Panu (tekst piosenki)
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „harfa” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

harfa (język chorwacki)[edytuj]

harfa (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Harfe
uwagi:
źródła:

harfa (język czeski)[edytuj]

harfa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harfeník, harfenice, harfenista, harfista, harfistka, harfenistka
przym. harfový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

harfa (język kaszubski)[edytuj]

harfa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Harfe
uwagi:
źródła:

harfa (język słowacki)[edytuj]

harfa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa[1][2]
(1.2) pejor. wiedźma, czarownicastara kobieta[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harfista m, harfistka ż, harfeník m, harfeníčka ż
przym. harfový, harfovitý
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „harfa” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
  2. 2,0 2,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 206.

harfa (język słoweński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. harfist m, harfistka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

harfa (wenedyk)[edytuj]

harfa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: