hanter

hanter (język bretoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) połowa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz bretoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

hanter (język francuski)

wymowa:

IPA: [ɑ̃.te] (h przydechowe)

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) nawiedzać, straszyć (o duchach, zjawach)

(1.2) prześladować, niepokoić

(1.3) rzad. książk. bywać gdzieś często

(1.4) przest. obcować z kimś

czasownik nieprzechodni

(2.1) bywać u kogoś

czasownik zwrotny se hanter

(3.1) odwiedzać się wzajemnie

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.4) hanter quelqu'un

(2.1) hanter chez quelqu'un

kolokacje:

synonimy:

(1.2) obséder, poursuivre

(1.4) fréquenter

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. hanté

rzecz. hanteur m, hanteuse ż, hantant m, hantante ż, hantise ż

związki frazeologiczne:

dis-moi qui tu hantes, je te dirai qui tu es

etymologia:

st.nord. heimta

uwagi:

źródła: