hȫka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: höka

hȫka (język wilamowski)[edytuj]

hȫka (1.1)
hȫka (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
höka
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hak[1]
(1.2) kultywator (duża, ciężka brona)[1]
(1.3) przen. hak, sęk (ukryta trudność)
(1.4) sport. sierpowy

czasownik

(2.1) zahaczać, zahaczyć, zaczepiać, zaczepić
(2.2) bronować ciężką broną[1]
odmiana:
(1.1-4) lp hȫka; lm hȫka
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. hȳkla n
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. hāko < prazachgerm. *hakō < pragerm. *hakô < praindoeur., *keng-
por. niderl. haak, ang. hook, niem. Haken.
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 199, 200.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hȫka&oldid=8288418”