gruba

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gruba (język polski)[edytuj]

gruba (2.1)
wymowa:
IPA[ˈɡruba], AS[gruba]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) 3 os. lp, ż od gruby

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) gw. (Górny Śląsk) kopalnia[1]
(2.2) reg. (Kresy) piec[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Powiedz grubej, żeby się za siebie wzięła, bo sapie jak parowóz.
(2.1) Ecika fater robiom na grubie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grubelok m, grubiorz m, grubówka ż
przym. grubowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(2.1) niem. Grubekopalnia[1]
(2.2) ukr.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kopalnia
źródła:
  1. 1,0 1,1 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 103.
  2. Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 49.
  3. Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 48.