grawitacyjny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

grawitacyjny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɡravʲitaˈʦ̑ɨjnɨ], AS[gravʹitacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) fiz. związany z grawitacją, dotyczący grawitacji
(1.2) techn. taki w którym ruch odbywa się naturalnie, bez wspomagania, tylko dzięki sile grawitacji
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wstrząsające fale stworzone wybuchem bardziej zagęszczają materię międzygwiazdową i pobudzają zapadanie grawitacyjne oraz tworzenie nowych gwiazd.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pole grawitacyjne • kanał grawitacyjny • przyspieszenie grawitacyjne • fale grawitacyjne • asysta grawitacyjnasoczewka grawitacyjnazapadanie grawitacyjne
(1.2) wentylacja / kanalizacja / zjeżdżalnia grawitacyjna
synonimy:
(1.1) ciążeniowy
antonimy:
(1.1) antygrawitacyjny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grawitacja ż, grawiton m, grawitol m, grawitowanie n
czas. grawitować ndk.
przysł. grawitacyjnie
związki frazeologiczne:
proca grawitacyjna
etymologia:
(1.1-2) pol. grawitacja + -yjny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

grawitacyjny (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fiz. grawitacyjny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grawitacjô ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: