gramatyk

gramatyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡrãˈmatɨk], AS: [grãmatyk], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w dziedzinie gramatyki

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: gramatyka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gramatyk	gramatycy
dopełniacz	gramatyka	gramatyków
celownik	gramatykowi	gramatykom
biernik	gramatyka	gramatyków
narzędnik	gramatykiem	gramatykami
miejscownik	gramatyku	gramatykach
wołacz	gramatyku	gramatycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gramatyka ż, gramatyczność ż

przym. gramatyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) gramatikan m
• angielski: (1.1) grammarian
• azerski: (1.1) qrammatist
• baskijski: (1.1) gramatikari
• białoruski: (1.1) граматыст m
• bośniacki: (1.1) gramatičar m
• bułgarski: (1.1) граматик m (gramatik)
• chorwacki: (1.1) gramatičar m
• czeski: (1.1) gramatik m
• francuski: (1.1) grammairien m
• hindi: (1.1) वैयाकरण m (vaiyākaran)
• hiszpański: (1.1) gramático m
• indonezyjski: (1.1) ahli tatabahasa
• jidysz: (1.1) גראַמאַטיקער m (gramatiker)
• kaszubski: (1.1) gramatik m
• kataloński: (1.1) gramàtic m
• kazachski: (1.1) грамматикашы
• koreański: (1.1) 문법가 (munbeobga)
• łaciński: (1.1) grammaticus m
• niderlandzki: (1.1) grammaticus
• niemiecki: (1.1) Grammatiker m
• nowogrecki: (1.1) γραμματικός m (grammatikós)
• rosyjski: (1.1) грамматик m
• rumuński: (1.1) gramatician m
• serbski: (1.1) граматичар (gramatičar) m
• słowacki: (1.1) gramatik m
• szwedzki: (1.1) grammatiker w
• telugu: (1.1) వ్యాకరణవేత్త (yākaraṇavētta)
• turecki: (1.1) gramerci, dilbilgisi uzmanı
• ukraiński: (1.1) граматист m, граматик
• walijski: (1.1) gramadegwr m
• węgierski: (1.1) nyelvtaníró, nyelvész
• włoski: (1.1) grammatico m

źródła:

gramatyk (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. gramatyka (zbiór reguł opisujących system język)

(1.2) jęz. gramatyka (dział językoznawstwa obejmujący morfologię i składnię)

(1.3) eduk. gramatyka (lekcja w szkole mająca za przedmiot właściwości gramatyczne jakiegoś język)

(1.4) gramatyka (podręcznik zawierający sformułowane reguły gramatyczne)

odmiana:

(1.1-4) lp gramatyk; lm gramatyka

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: