godzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

godzić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɡɔʥ̑iʨ̑], AS[goʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) uderzać, ubliżać

czasownik przechodni niedokonany

(2.1) doprowadzać do zgody, przywracać dobre stosunki między kimś
(2.2) gw. (Kurpie) targować[1]

czasownik zwrotny niedokonany godzić się

(3.1) zgadzać się z czymś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
(3.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Te słowa godzą w podstawowe zasady społeczne.
(3.1) Godzisz się na takie warunki?
składnia:
(1.1) godzić w + B.
(3.1) godzić się z + N. • godzić się na + B.
kolokacje:
(2.1) godzić zwaśnione strony
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zgodzić dk., zgadzać ndk.
przym. godowy
rzecz. godzenie n, pogoda ż, pogodzenie n
związki frazeologiczne:
godzić ogień z wodą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: targować
źródła:
  1. Z gwary kurpiowskiej, Poradnik Językowy” nr 8/1951, s. 29.