gnoić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gnoić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɡnɔjiʨ̑], AS[gnoi ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) roln. nawozić ziemię gnojem
(1.2) pot. dopuszczać do gnicia czegoś
(1.3) posp. niszczyć kogoś psychicznie lub fizycznie

czasownik zwrotny gnoić się

(2.1) pot. o ranach: jątrzyć się, ropieć
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.3) Co ona ci zrobiła, że tak gnoisz na każdym kroku?
(2.1) Rana po oparzeniu gnoiła się już ponad miesiąc.
składnia:
(1.1-3) gnoić +B.
kolokacje:
synonimy:
(1.3) upokarzać, upadlać, prześladować, poniżać, dręczyć, szmacić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dk. zgnoić, ognoić
rzecz. gnójka ż, gnojankowate nmos, gnojanka ż, Gnojnik mrz, gnojowica ż, gnojówka ż, gnojnik mrz, gnojenie n, gnojek m, gnój
przym. gnojowy, gnojny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: