giuro

giuro (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈʤu.ro/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) poet. przysięga

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: giurare

odmiana:

(1.1) lp giuro; lm giuri

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) far giuro → kląć się, przysięgać się

synonimy:

(1.1) giuramento, sacramento, voto

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. giuramento m, giurata ż, giurato m, giure m, giurì m, giuria ż, giurista m ż

czas. giurare

przym. giurabile, giurativo, giurato, giuratorio, giuristico

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. giurare

uwagi:

źródła: