gigantomachia
gigantomachia (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɟiɡãntɔ̃ˈmaxʲja], AS: [ǵigãntõmaχʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mit. gr. walka gigantów z bogami olimpijskimi; zob. też gigantomachia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik gigantomachia dopełniacz gigantomachii celownik gigantomachii biernik gigantomachię narzędnik gigantomachią miejscownik gigantomachii wołacz gigantomachio
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: amazonomachia • centauromachia • tyfonomachia • tytanomachia
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gigantomachy
- słowacki: (1.1) gigantomachia ż
- źródła:
gigantomachia (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mit. gr. gigantomachia[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.