garnirunek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

garnirunek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɡarʲɲiˈrũnɛk], AS[garʹńirũnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. przybranie potrawy, dodatki zdobiące[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) garnirowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. garnirowanie n
czas. garnirować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Garnierung
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.