génius

génius (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) geniusz (człowiek)

(1.2) geniusz (wybitne zdolności)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	génius	géniové
dopełniacz	génia	géniů
celownik	géniovi /géniu	géniům
biernik	génia	génie
wołacz	génie	géniové
miejscownik	géniovi / géniu	géniích
narzędnik	géniem	génii

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. genialita ż

przym. geniální

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

génius (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) geniusz (człowiek)

(1.2) geniusz (wybitne zdolności)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) geniálnosť, genialita

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. geniálnosť ż, genialita ż

przym. geniálny

przysł. geniálne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: