furtianka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

furtianka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[furˈtʲjãnka], AS[furtʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zakonnica pełniąca dyżur lub stałą funkcję przy furcie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Faustyna pracowała ciężko i bez wytchnienia w kuchni, w ogrodzie, w piekarni i wreszcie, gdy jej siły zaczęły słabnąć, jako furtianka w klasztorze krakowskim.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) furtowa, odźwierna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. furta ż, furtka ż, furteczka ż
forma męska furtian m
przym. furtowy, furtkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Winowska Prawo do miłosierdzia. Posłannictwo siostry Faustyny, Paryż 1974, s. 49