fortunny
fortunny (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) szczęśliwy, pomyślny
- (1.2) taki, któremu się wiedzie[1]
- (1.3) daw. dotyczący fortuny, losu[2]
- (1.4) daw. dotyczący majątku, posiadłości, tego co jest fortuną[2]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik fortunny fortunna fortunne fortunni fortunne dopełniacz fortunnego fortunnej fortunnego fortunnych celownik fortunnemu fortunnej fortunnemu fortunnym biernik fortunnego fortunny fortunną fortunne fortunnych fortunne narzędnik fortunnym fortunną fortunnym fortunnymi miejscownik fortunnym fortunnej fortunnym fortunnych wołacz fortunny fortunna fortunne fortunni fortunne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) udany
- antonimy:
- (1.1) niefortunny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fortuna ż, fortunka ż, fortuneczka ż, fortunat m
- czas. pofortunić
- przysł. fortunnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
