forgifte

forgifte (język duński)

wymowa:

Dania: [fɔˈgifdə]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) truć, otruć

(1.2) zatruć, zatruwać

odmiana:

(1.1) at forgifte, forgiftede, forgiftet

przykłady:

(1.1) Den onde heks forsøgte at forgifte den unge prins med en forgiftet pære. → Zła czarownica próbowała otruć młodego księcia zatrutą gruszką.

(1.2) Den onde heks forsøgte at forgifte den unge prins med en forgiftet pære. → Zła czarownica próbowała otruć młodego księcia zatrutą gruszką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forgiftning w, gift

czas. forgiftning

przym. giftig

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. vorgiften

uwagi:

źródła:

forgifte (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) otruć

(1.2) zatruć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

forgifte (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) otruć

(1.2) zatruć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. forgifta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: