fluor

fluor (język polski)

fluor (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈflu^wɔr], AS: [flu^u̯or], zjawiska fonetyczne: epenteza ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu F i liczbie atomowej 9; zob. też fluor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	fluor
dopełniacz	fluoru
celownik	fluorowi
biernik	fluor
narzędnik	fluorem
miejscownik	fluorze
wołacz	fluorze

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma fluor?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fluorek m, fluorowiec m, fluoran m, fluoryzacja ż, fluoryt m, fluoryzowanie n, fluorescencja ż

czas. fluoryzować ndk.

przym. fluorowy, fluoryzacyjny, fluorescencyjny, fluorytowy, fluorkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne

tłumaczenia:

• albański: (1.1) fluor
• angielski: (1.1) fluorine
• arabski: (1.1) فلور m
• baskijski: (1.1) fluor
• białoruski: (1.1) фтор m
• bretoński: (1.1) fluor m
• bułgarski: (1.1) флуор m
• buriacki: (1.1) фтор
• chiński standardowy: (1.1) 氟
• chorwacki: (1.1) fluor
• czeski: (1.1) fluor
• duński: (1.1) fluor w/n
• esperanto: (1.1) fluoro
• estoński: (1.1) fluor
• farerski: (1.1) flúr
• fiński: (1.1) fluori
• francuski: (1.1) fluor m
• friulski: (1.1) fluôr
• fryzyjski: (1.1) fluor
• galicyjski: (1.1) flúor
• grenlandzki: (1.1) fluori
• hebrajski: (1.1) פלואור m
• hiszpański: (1.1) flúor m
• interlingua: (1.1) fluor
• irlandzki: (1.1) fluairín
• islandzki: (1.1) flúor n
• japoński: (1.1) フッ素, 弗素
• jidysz: (1.1) פֿלואָר m (fluor)
• kaszubski: (1.1) fluòr m
• kataloński: (1.1) fluor
• kornijski: (1.1) fluryn
• litewski: (1.1) fluoras m
• łaciński: (1.1) fluor
• łotewski: (1.1) fluors
• macedoński: (1.1) флуор
• maltański: (1.1) fluorin
• mongolski: (1.1) фтор
• niderlandzki: (1.1) fluor n
• niemiecki: (1.1) Fluor n
• norweski (bokmål): (1.1) fluor
• nowogrecki: (1.1) φθόριο n
• ormiański: (1.1) ֆտոր
• portugalski: (1.1) flúor m
• rosyjski: (1.1) фтор
• rumuński: (1.1) fluor n
• serbski: (1.1) флуор
• słowacki: (1.1) fluór
• słoweński: (1.1) fluor
• szwedzki: (1.1) fluor
• tajski: (1.1) ฟลูออรีน
• turecki: (1.1) fluor
• ukraiński: (1.1) фтор m
• walijski: (1.1) fflworin
• węgierski: (1.1) fluor
• wietnamski: (1.1) flo
• włoski: (1.1) fluoro m

źródła:

fluor (język angielski)

fluor (1.1)

fluor (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) miner. fluoryt

(1.2) chem. fluor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fluorite

(1.2) fluorine

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. fluoresce

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Angielski - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język baskijski)

fluorra (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. fluor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Baskijski - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język chorwacki)

fluor (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /flǔoːr/

podział przy przenoszeniu wyrazu: flu•or

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. fluor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Chorwacki - Pierwiastki chemiczne

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

fluor (język czeski)

fluor (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fluor	fluory
dopełniacz	fluoru	fluorů
celownik	fluoru	fluorům
biernik	fluor	fluory
wołacz	fluore	fluory
miejscownik	fluoru	fluorech
narzędnik	fluorem	fluory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język duński)

fluor (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈflu·ɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Grundstoffet fluor har atomnummer 9. → dosł. Pierwiastek fluor ma liczbę atomową 9.

(1.1) Tandlægeforeningen anbefaler daglig brug af fluortandpasta. → Stowarzyszenie stomatologów zaleca codzienne użycie pasty do zębów z fluorem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor (przez fr.)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Duński - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język estoński)

fluor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. fluor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Estoński - Pierwiastki chemiczne

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz estoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

fluor (język francuski)

fluor (1.1)

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Le fluor est un élément chimique, de symbole F et de numéro atomique 9. → Fluor jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu F i liczbie atomowej 9.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (interlingua)

fluor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. fluor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) spat fluor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fluorine, fluorita, fluoruro

przym. fluoric

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Interlingua - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język kataloński)

fluor (1.1)

wymowa:

IPA: [fluˈo]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) lp fluor; lm fluors

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Kataloński - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język łaciński)

fluor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

od łac. fluere → płynąć, gdyż początkowo tę nazwę miała alchemiczna ciecz, magma (nazwa z renesansu)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Łaciński - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język niderlandzki)

fluor (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Fluor is een scheikundig element met symbool F en atoomnummer 9. → Fluor jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu F i liczbie atomowej 9.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niderlandzki - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język rumuński)

fluor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Fluorul este un element din tabelul periodic având simbolul F și numărul atomic 9. → Fluor to pierwiastek o symbolu F i liczbie atomowej 9 w układzie okresowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Rumuński - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język słoweński)

fluor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Fluor je kemijski element, ki ima v periodnem sistemu simbol F in atomsko število 9. → Fluor jest pierwiastkiem chemicznym, który ma w układzie okresowym symbol F i liczbę atomową 9.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słoweński - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język szwedzki)

fluor (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. fluor

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Fluor är grundämne nummer 9 i det periodiska systemet. → dosł. Fluor jest pierwiastkiem numer 9 w układzie okresowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. F

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.łac. fluor

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Szwedzki - Pierwiastki chemiczne

źródła:

fluor (język węgierski)

fluor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. fluor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fluorid, fluorit

przym. fluoros

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Pierwiastki chemiczne

źródła: