flacha

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

flacha (język polski)[edytuj]

flacha (1.2)
flachy (1.3)
wymowa:
IPA[ˈflaxa], AS[flaχa]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgrub. flaszka
(1.2) butelka dużych rozmiarów
(1.3) pot. butelka wódki
(1.4) reg. kuj. butla
odmiana:
przykłady:
(1.2) Trzeba było kupić jakąś małą butelkę, a nie taką flachę!
(1.3) Zniechęcony jest i rozbity – // Ot, jak wczoraj mrugnął na Stacha, // To Michałek, cholerny prymityw, // Mu odmrugnął i w krzyk: – Co, jest flacha?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) flacha soku / syropu / wódkipełna / pusta flacha
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. flaszka, flaszeczka
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. flaszka[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Waligórski, Prekursor
  2. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17.