finisz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

finisz (język polski)[edytuj]

finisz (1.1)
wymowa:
IPA[ˈfʲĩɲiʃ], AS[fʹĩńiš], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. najbardziej zacięty, ostatni odcinek wyścigu, biegu, rozgrywający się tuż przed metą
(1.2) przen. końcowa część jakiegoś przedsięwzięcia lub wydarzeń
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. finiszowanie n, finisaż mrz
czas. finiszować
czas. finiszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 119.