fiende

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fiende (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wróg
odmiana:
(1.1) en fiende, fienden, fiender, fiendene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uvenn
antonimy:
(1.1) venn
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fiendtlig
rzecz. fiendskap, fiendtlighet
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fiende (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wróg[1]
odmiana:
(1.1) en fiende, fienden, fiender, fienderna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ovän
antonimy:
(1.1) vän
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fientlig
rzecz. fientlighet, fiendskap
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen