fała

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: falafallafällafāła

fała (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈfawa], AS[fau̯a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. chwała[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwała
źródła:
  1. Bogdan Walczak, Komu zawdzięczamy polski język literacki?, w: Język a chrześcijaństwo, red. Irena Bajerowa, Maria Karpluk, Zenon Leszczyński, Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 1993, s. 26.

fała (język jaćwieski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mięso[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niejasna:
Zinkevičius: być może błędny zapis *kala (= *gala), więc pokrewne z łot. gaļa[1] o niejasnej dalszej etymologii
Witczak, Chelimski: zapożyczenie ugrofińskie[2], pod względem znaczeniowym por. mok. пал (pal) → mięso, pod względem fonetycznym por. też węg. falatkawałek, kęs
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Zigmas Zinkevičius, „Lenkų-jotvingių žodynėlis?“, Baltistica, t. 21, cz. 1, 1985, s. 72.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Krzysztof Tomasz Witczak, „Ugrofinizmy w języku jaćwieskim“, Acta Baltico-Slavica, t. 44, 2020, s. 151.