ewentualny

ewentualny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛvɛ̃ntuˈ^walnɨ], AS: [evẽntu^u̯alny], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza ł • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przypuszczalny, możliwy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ewentualny		ewentualna	ewentualne	ewentualni	ewentualne
dopełniacz	ewentualnego		ewentualnej	ewentualnego	ewentualnych
celownik	ewentualnemu		ewentualnej	ewentualnemu	ewentualnym
biernik	ewentualnego	ewentualny	ewentualną	ewentualne	ewentualnych	ewentualne
narzędnik	ewentualnym		ewentualną	ewentualnym	ewentualnymi
miejscownik	ewentualnym		ewentualnej	ewentualnym	ewentualnych
wołacz	ewentualny		ewentualna	ewentualne	ewentualni	ewentualne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Mały zasięg samochodów elektrycznych zniechęca wielu ewentualnych nabywców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ewentualność ż

przym. ewentualnościowy

przysł. ewentualnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją prof. Witolda Doroszewskiego określa ten wyraz jako nadużywany w języku potocznym i proponuje zastępowanie go słowami „możliwy” i „przypuszczalny”.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contingent, possible, probable, potential
• bułgarski: (1.1) евентуален
• duński: (1.1) eventuel
• francuski: (1.1) éventuel
• hiszpański: (1.1) eventual
• niemiecki: (1.1) eventuell
• norweski (bokmål): (1.1) eventuell
• norweski (nynorsk): (1.1) eventuell
• rosyjski: (1.1) возможный, предполагаемый
• szwedzki: (1.1) eventuell
• ukraiński: (1.1) можливий, ймовірний
• włoski: (1.1) eventuale

źródła: