erbaio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erbaio (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/er.ˈba.jo/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łąka, pastwisko, użytek zielony
(1.2) roln. uprawa zielonek
odmiana:
(1.1-2) lp erbaio; lm erbai
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) ferrana
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. erba ż, erbaccia ż, erbaggio m, erbaiolo m, erbario m, erbatico m, erbato m, erbatura ż, erbetta ż, erbolato m, erborazione ż, erborista m ż, erboristeria ż, erboristica ż, erborizzatore m, erborizzazione ż, erbuccia ż
czas. erbeggiare, erbire, erborare, erborizzare
przym. erbaceo, erbale, erbato, erboristico, erboso
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. erba + -aio
uwagi:
źródła: