egoizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

egoizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛˈɡɔjism̥], AS[egoi ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.epenteza i ̯  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. psych. postawa życiowa cechująca się przedkładaniem własnego dobra lub korzyści ponad wszystko inne; zob. też egoizm w Wikipedii
(1.2) pot. pejor. dbanie tylko o siebie, o własną wygodę
odmiana:
(1.1-2) blm[1],
przykłady:
(1.2) Rodzice byli tak zaślepieni, że nie dostrzegali egoizmu swojej pociechy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) miłość własna, samolubstwo, sobkostwo
antonimy:
(1.1) altruizm
hiperonimy:
(1.1) egocentryzm
hiponimy:
(1.2) prywata
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. egoista m, egoistka ż
przym. egoistyczny
przysł. egoistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „egoizm” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 828.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.

egoizm (język krymskotatarski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) egoizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

egoizm (język turecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[eɟoiːzm]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) egoizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

egoizm (wenedyk)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) egoizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. egoista m
przym. egoiski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: