dziurawiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziurawiec (język polski)[edytuj]

dziurawiec (1.2)
wymowa:
IPA[ʥ̑uˈravʲjɛʦ̑], AS[ʒ́uravʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Hypericum L.[1], liczący około 370 gatunków rodzaj roślin z rodziny dziurawcowatych; zob. też dziurawiec w Wikipedii
(1.2) bot. roślina z rodzaju dziurawiec (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) daw. lud. dzwonek[2], kościółek[2], kotwica[2], krewiec[2], krzyżowe ziele[2], przestrzelon[2], zajęcza krewka[2], ziele świętojańskie[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj
(1.2) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziurawcowate nmos, dziura ż, dziurka ż, dziurkacz m, dziurawka ż, dziurawienie n, podziurawienie n
czas. dziurawić ndk., podziurawić dk.
przym. dziurawy, dziurawcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Hypericum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Maria Henselowa, Z badań nad wiedzą ludową o roślinach; dostęp: 27 stycznia 2019.