dziecina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziecina (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: dziecko
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Narodził się Bóg Dziecina; / Niesłychanać to nowina, / Drży w kościele Bóg Dziecina, / Bóg Dziecina[1].
(1.1) Trzej królowie jadą z królewską paradą, / Z dalekiej krainy do Dzieciny[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziecisko n, dzieciniec mrz, dzieciątko, Dzieciątko m, dziecko n, dzieciak m, dzieciństwo n
przym. dzieciaty
przysł. dziecinnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dziecko + -ina
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziecko
źródła: