dymka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: dýmka

dymka (język polski)[edytuj]

czerwona dymka (1.1)
dymki (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈdɨ̃mka], AS: [dỹmka], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. roczna, mała cebula zwyczajna (jadalna), zwykle przeznaczona do sadzenia, otrzymywana przez bardzo gęsty wysiew nasion
(1.2) włók. rodzaj tkaniny bawełnianej, konopnej lub lnianej o splocie atłasowym, jednobarwnej (bielonej) lub pasiastej, stosowanej dawniej na bieliznę, podszewki i obicia; zob. też dymka (tkanina) w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: dymek
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdymkadymki
dopełniaczdymkidymek
celownikdymcedymkom
biernikdymkędymki
narzędnikdymkądymkami
miejscownikdymcedymkach
wołaczdymkodymki
przykłady:
(1.1) Obsadziliśmy dymką całe trzy ary pola za domem.
(1.2) Z jednego metra bieżącego dymki wyjdzie tylko jedna podszewka.
składnia:
kolokacje:
(1.2) dymka angielska / sekieska
synonimy:
(1.2) dyma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. dym m, dymek m, dymienie n
czas. dymić, odymić, odymiać, zadymić, zadymiać
przym. dymny, dymowy
(1.2)
rzecz. dyma ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. dym + -ka – dawniej taka cebula była owędzana i suszona w dymie[1]
(1.2) tur. dimi → barchan[2] < gr. δίμιτος[3] < gr. δίς + μίτος → dwa razy, podwójnie + nić, osnowa
uwagi:
zob. też dymka w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 496.
  2. ↑ Kwiryna Handke, Hanna Popowska-Taborska, Irena Galster Nie dajmy zginąć słowom. Rzecz o odchodzącym słownictwie, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 1996, ISBN 83-86619-56-2, s. 92
  3. ↑ Kwartalnik historii kultury materialnej, tom 34, Instytut Archeologii i Etnologii PAN, PWN, Warszawa 1986, s. 501

dymka (język słowacki)[edytuj]

dymka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. przest. fajka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fajka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dym m, dymák m, dymovnica ż, dymnica ż
czas. dymiť ndk.
przym. dymový, dymivý, dymnicový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „dymka” w: Slovník slovenského jazyka (1959–1968).
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dymka&oldid=7722943”