dymisja

dymisja (język polski)

wymowa:

IPA: [dɨ̃ˈmʲisʲja], AS: [dỹmʹisʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zwolnienie kogoś ze stanowiska, złożenie z urzędu; rezygnacja (ustąpienie) z zajmowanego stanowiska

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dymisja	dymisje
dopełniacz	dymisji	dymisji / przest. dymisyj
celownik	dymisji	dymisjom
biernik	dymisję	dymisje
narzędnik	dymisją	dymisjami
miejscownik	dymisji	dymisjach
wołacz	dymisjo	dymisje

przykłady:

(1.1) Kto będzie nowym trenerem po dymisji obecnego?

(1.1) Twoja dymisja ze stanowiska prezesa zarządu to już tylko kwestia czasu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dymisja ministra / rządu / zarządu • podać się do dymisji • złożyć dymisję • przyjąć / odrzucić dymisję

synonimy:

(1.1) odwołanie, zwolnienie; pot. odstawka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dymisyjny

czas. dymisjonować

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Dimission < łac. dimmisio, dimittere

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dismissal
• baskijski: (1.1) dimisio
• białoruski: (1.1) адстаўка ż
• duński: (1.1) demission w
• hiszpański: (1.1) dimisión ż, destitución ż
• niemiecki: (1.1) Rücktritt m
• nowogrecki: (1.1) παραίτηση n
• rosyjski: (1.1) отставка ż
• słowacki: (1.1) demisia
• szwedzki: (1.1) avsättning w
• ukraiński: (1.1) відставка ż

źródła: