dwunożny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dwunożny (język polski)[edytuj]

dwunożny (1.1) dinozaur
wymowa:
IPA[dvũˈnɔʒnɨ], AS[dvũnožny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) poruszający się na dwóch kończynach
(1.2) wykonywany dwiema nogami
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dwunożną postawę osiągnęliśmy na małpim etapie rozwoju intelektualnego[1].
(1.1) Kiedy patrzyli na krajobraz z pozycji dwunożnych istot, zmieniał się on jak w kalejdoskopie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ssak dwunożny
synonimy:
(1.1) dwunogi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwunóg m, dwójnóg m, dwunożność ż, dwunożnik m
przym. dwunogi, dwunożycowy
przysł. dwunożnie, dwunogo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) por. beznogi, beznożny, obunożny, jednonożny, jednonogi, trójnożny, trójnogi, czworonożny, czworonogi, czteronożny, czteronogi
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Dzik, Dzieje życia na ziemi : wprowadzenie do paleobiologii, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel, Nie tylko biegun, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.