dwudziestokrotny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dwudziestokrotny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdvuʥ̑ɛstɔˈkrɔtnɨ], AS[dvuʒ́estokrotny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik[1]

(1.1) odbywający się/powtarzający się dwadzieścia razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś dwadzieścia razy
(1.3) dwadzieścia razy większy bądź mniejszy od czegoś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwudziestokrotność ż
przysł. dwudziestokrotnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników mnożnych.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dwudziestokrotny” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.