dwuczłonowy
dwuczłonowy (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) składający się z dwóch członów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwuczłonowy dwuczłonowa dwuczłonowe dwuczłonowi dwuczłonowe dopełniacz dwuczłonowego dwuczłonowej dwuczłonowego dwuczłonowych celownik dwuczłonowemu dwuczłonowej dwuczłonowemu dwuczłonowym biernik dwuczłonowego dwuczłonowy dwuczłonową dwuczłonowe dwuczłonowych dwuczłonowe narzędnik dwuczłonowym dwuczłonową dwuczłonowym dwuczłonowymi miejscownik dwuczłonowym dwuczłonowej dwuczłonowym dwuczłonowych wołacz dwuczłonowy dwuczłonowa dwuczłonowe dwuczłonowi dwuczłonowe
- przykłady:
- (1.1) Na żądanie adoptowanego i za zgodą adoptującego sąd opiekuńczy orzeka, że adoptowany będzie nosił nazwisko dwuczłonowe – złożone z jego dotychczasowego nazwiska i nazwiska osoby go adoptującej[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwuczłonowość
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) żart. bryt. double-barrelled
- niemiecki: (1.1) zweigliedrig
- źródła:
- ↑ pp, Dziennik Łódzki, 11/06/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.