dusza

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dusza (język polski)[edytuj]

dusza (1.4) i żelazko
dusza (1.5)
dusza (1.6)
wymowa:
IPA[ˈduʃa], AS[duša] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. niematerialny byt opuszczający człowieka (w niektórych religiach także zwierzę) w chwili śmierci; zob. też dusza w Wikipedii
(1.2) przen. człowiek, osoba
(1.3) przen. duch, istota czegoś
(1.4) metalowa część dawnego żelazka, którą podgrzewano na ogniu, a następnie umieszczano wewnątrz niego zapewniając wysoką temperaturę; zob. też dusza (część żelazka) w Wikipedii
(1.5) muz. w instrumentach smyczkowych patyczek łączący górną i dolną płytę pudła rezonansowego; zob. też dusza (część instrumentu) w Wikipedii
(1.6) wolna przestrzeń między biegami schodów
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Chrześcijanie wierzą, że dusza jest nieśmiertelna.
(1.1) Płomień świecy symbolizuje duszę osoby zmarłej.
(1.2) W tej głuszy nie uświadczysz żadnej duszy.
(1.3) Ta praca jest nudna, bezsensowna Po prostu nie ma w niej duszy!
(1.4) Na strychu znalazłam dusze do starego żelazka.
składnia:
kolokacje:
(1.4) żelazko z duszą
synonimy:
(1.1) duch
(1.3) duch
antonimy:
(1.1) ciało
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.4) żelazko
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duch m, Zaduszki nmos
zdrobn. duszyczka ż, duszka ż
przym. zaduszny, duchowy, duszny
przysł. duchowo
związki frazeologiczne:
bratnia duszabyć bez grosza przy duszycałą dusząciężko na duszydusza towarzystwamartwa duszanie ma żywej duszymieć duszę na ramieniu / z duszą na ramieniunieczysta duszaoddać duszę Boguoddać duszę diabłu / sprzedać duszę diabłu / zaprzedać duszę diabłuwkładać w coś całą duszęwłazić z butami do duszywłazić z kaloszami do duszyzbłąkana dusza
etymologia:
prasł. *duša[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: duch
źródła:
  1. Joachim Herrmann, Die Slawen in Deutschland, Akademie-Verlag Berlin, 1985