dumać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dumać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdũmaʨ̑], AS[dũmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) myśleć, zastanawiać się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Nad czym tak dumasz?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) medytować, rozmyślać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duma ż, dumanie n, dumka ż
związki frazeologiczne:
o czymże dumać na paryskim bruku
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: