duchowo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

duchowo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[duˈxɔvɔ], AS[duχovo] ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób duchowy, dotyczący duchowości
odmiana:
przykłady:
(1.1) Może powinienem być lekarzem albo mnichem. Zamiast wygłupiać się na scenie, rozwijać się duchowo, medytować?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duch m, duszek m, duchowość ż, dusza ż, zaduszki nmos, duchowny m, duchowieństwo n
przym. duchowy, zaduszny, duchowny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Stuhr, Glamour, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.