dubiel
dubiel (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) icht. Carpio collari, mieszaniec karpia i karasia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dubiel dubiele / dubielowie[2] dopełniacz dubiela dubielów / dubieli[3] celownik dubielowi dubielom biernik dubiela dubielów narzędnik dubielem dubielami miejscownik dubielu dubielach wołacz dubielu dubiele / dubielowie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dubiel dubiele dopełniacz dubiela dubielów celownik dubielowi dubielom biernik dubiela dubiele narzędnik dubielem dubielami miejscownik dubielu dubielach wołacz dubielu dubiele
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „dubiel” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 576.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „duby smalone” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
- ↑ Hasło „dubiel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
