drukować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

drukować (język polski)[edytuj]

mężczyzna drukuje (1.1) mapę
wymowa:
IPA[druˈkɔvaʨ̑], AS[drukovać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) robić odbitki na prasie drukarskiej albo drukarce
(1.2) dawać coś do druku, publikować
(1.3) umieszczać na tkaninie wzór przez barwienie, wytłaczanie, odciskanie
(1.4) pot. o sędzi piłkarskim: sprzedawać mecze, nieuczciwie sędziować
odmiana:
koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.4) drukować mecze
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. druczek m, drukarstwo n, wydruk m, drukarz, drukarnia, drukarka, druk, drukowanie
czas. wydrukować, nadrukować, przedrukować
przym. drukarski
przysł. drukiem
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. drucken[1]
uwagi:
nie mylić z: brukować
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 52.