draka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

draka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdraka], AS[draka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kłótnia, awantura
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po porażce swojej drużyny miejscowi kibice wywołali porządną drakę na głównych ulicach miasta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) awantura, burda, granda
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) konflikt, zajście
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. draczny
związki frazeologiczne:
dla draki
etymologia:
(1.1) ros. драка[1][2]bójka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „draka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107-115, Poznań 1978, s. 109.

draka (esperanto)[edytuj]

morfologia:
draka
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) smoczy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drako
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: