doprowadzać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

doprowadzać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdɔprɔˈvaʣ̑aʨ̑], AS[doprovaʒać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. doprowadzić)

(1.1) przywodzić kogoś/coś w określone miejsce
(1.2) powodować jakiś stan
(1.3) umożliwiać dostęp czegoś do jakiegoś miejsca
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Doprowadzał mnie do przejścia, później zawsze musiałam iść sama.
(1.2) Doprowadzasz mnie do szału! Nie mogłabyś choć raz być zwyczajnie cicho?!
(1.2) Ucz się pilnie i na bieżąco. Nie doprowadzaj się do sytuacji, gdy musisz nadrabiać lekcje.
(1.2) Zawsze należy gotować masę mieszając, by nie doprowadzać do powstawania grudek.
(1.2) Alkohol i narkotyki doprowadzają ludzi do przepaści.
(1.3) Właśnie u nas na wsi doprowadzają telewizję.
składnia:
(1.1-2) doprowadzać do + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doprowadzanie, doprowadzenie
czas. doprowadzić dk.
związki frazeologiczne:
doprowadzić do porządkudoprowadzić do skutkudoprowadzić kogoś do najdalszych granicdoprowadzić do ostateczności
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: