dojść

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dojść (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɔjɕʨ̑], AS[doi ̯ść] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. dochodzić)

(1.1) poruszając się, osiągnąć pewien cel; dotrzeć idąc
(1.2) o środkach komunikacji: dojechać, dolecieć, dopłynąć
(1.3) o listach, paczkach, przesyłkach: zostać doręczonym pod wskazany adres
(1.4) o płynie, powietrzu, ogniu: dotrzeć gdzieś, dosięgnąć czegoś
(1.5) o pociskach: dolecieć
(1.6) o wiadomościach, informacjach, plotkach: dotrzeć do kogoś, stać się wiadomymi
(1.7) o dźwięku, obrazie, zapachu: dać się słyszeć, widzieć, czuć
(1.8) osiągnąć jakąś granicę
(1.9) osiągnąć pewną miarę, liczbę, wielkość
(1.10) osiągnąć zamierzony, upragniony cel
(1.11) stać się dodatkowym elementem do czegoś
(1.12) uzyskać coś na drodze prawnej
(1.13) pojąć coś, zrozumieć, zbadać
(1.14) o owocach, warzywach, roślinach: dojrzeć
(1.15) pot. o potrawach: dogotować lub dopiec się
(1.16) łow. podejść do zwierzyny na odległość umożliwiającą oddanie strzału
(1.17) pot. osiągnąć orgazm
odmiana:
(1.1-17) koniugacja XI
przykłady:
(1.8) Według planów, nowy park dojdzie do jeziora.
(1.13) Wreszcie doszedłem, jak działa ta maszyna!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dochodzeniówka ż, dochodzeniowiec m, dochód m, dochodowość ż, dochodzenie n, dojście n
czas. dochodzić ndk.
przym. dochodzeniowy, dochodowy
związki frazeologiczne:
dojść do siebiedojść po nitce do kłębka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: