dohtor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dohtor (język staroangielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈdohtor/, IPA[ˈdoxtor]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Þu scealt cenest sunu and dohtor.Powinnaś zrodzić syna i córkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pragerm. *duhtēr < praindoeur. *dʰugh₂tḗr
źródłosłów dla średnioang. doughter > ang. daughter oraz dla szkoc. dochter
uwagi:
źródła: