doświadczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

doświadczyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɔˈɕfʲjaṭʧ̑ɨʨ̑], AS[dośfʹi ̯aṭčyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. doświadczać)

(1.1) aspekt dokonany od: doświadczać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Kiedy opisuje, co widział, czego doświadczył, ma za sobą nieraz ponętność prawdy i możeby autobiografię lub pamiętniki czasu swego dobrze napisał, ale jowialności jego ckliwe, a wymysły nieprzydatne do zbudowania jednolitej całości.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) doznać, przeżyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doświadczenie n, doświadczanie n, doświadczalnictwo n, doświadczalnik m, doświadczalnia ż, doświadczyński m, Doświadczyński m
czas. doświadczać ndk.
przym. doświadczony, doświadczalny
przysł. doświadczalnie
związki frazeologiczne:
doświadczyć na własnej skórze
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: doświadczać
źródła:
  1. Walerian Charkiewicz, Placyd Jankowski (John of Dycalp) : życie i twórczość, Koło Polonistów Słuchaczy Uniwersytetu Stefana Batorego, 1928