distintivo

distintivo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [distinˈtiβo]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny, znamienny, szczególny, wyróżniający

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) znak, znaczek, odznaka

odmiana:

lp distintivo m, distintiva ż; lm distintivos m, distintivas ż

przykłady:

(1.1) La mezcla de razas, de culturas y de religiones son los rasgos distintivos de la sociedad actual. → Wymieszanie ras, kultur i religii to znamienne cechy aktualnego społeczeństwa.

(2.1) Los hinchas del equipo contrario llevaban todos el distintivo de su club. → Wszyscy kibice drużyny przeciwnika nosili znaczek swego klubu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) diferenciador, característico

(2.1) insignia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. distinto

rzecz. distinción ż, distingo m

czas. distinguir, distinguirse

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

distintivo (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny, znamienny, szczególny, wyróżniający

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) znak, znaczek, odznaka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

distintivo (język włoski)

wymowa:

IPA: /distinˈtivo/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny, znamienny, szczególny, wyróżniający się

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) dystynkcja; znak, znaczek, odznaka

odmiana:

lp distintivo m, distintiva ż; lm distintivi m, distintive ż; lm distintivi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) contrassegno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. distinguibile, distinto

rzecz. distinzione

czas. distinguere

przysł. distintamente, distinto

ims. distinto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: